Purwaning Dumadi 1
1:1 Ing jaman kuna sing wiwitan mula Gusti Allah nitahaké jagad.
1:2 Bumi kaanané isih ora karu-karuwan, tur sepi banget. Salumahé bumi ketutupan banyu, mangka kaanané peteng ndhedhet. Déné Rohé Allah makarya ana ing sandhuwuré banyu.
1:3 Gusti Allah nuli ngandika, “Anaa padhang.” Banjur ana padhang.
1:4 Gusti Allah mirsani yèn padhang mau wis becik. Panjenengané nuli misah padhang karo peteng,
1:5 sing padhang diarani “rina”, sing peteng diarani “wengi”. Mengkono wis dadi soré lan ésuk; yakuwi dina kang kapisan.
1:6 Gusti Allah nuli ngandika, “Anaa penthèngan *penthèngan: cakrawala.* kang misahaké banyu dadi loro, ing panggonané dhéwé-dhéwé.” Banjur iya dadi mengkono.
1:7 Kaya mengkono Gusti Allah wus yasa penthèngan kanggo misahaké banyu sing ana sangisoring penthèngan karo banyu sing ana sandhuwuré penthèngan mau.
1:8 Penthèngan kuwi diarani “langit”. Mengkono wis dadi soré lan ésuk; yakuwi dina kang kapindho.
1:9 Gusti Allah banjur ngandika, “Banyu kang ana ing sangisoring langit padha nglumpuka dadi siji, supaya katona dharatané.” Banjur iya dadi mengkono.
1:10 Dharatan mau diarani “bumi”, lan klumpukané banyu diarani “segara”. Gusti Allah mirsani yèn kaanané wis becik.
1:11 Panjenengané nuli ngandika, “Bumi metokna tetuwuhan rupa-rupa, yakuwi thethukulan kang nuwuhaké wiji, lan wit-witan kang metokaké woh-wohan.” Banjur iya dadi mengkono.
1:12 Bumi metokaké tetuwuhan werna-werna, iya thethukulan sing nuwuhaké wiji, semono uga wit-witan sing metokaké woh-wohan. Gusti Allah mirsani yèn kuwi mau kabèh wis becik.
1:13 Mengkono wis dadi soré lan ésuk; yakuwi dina kang katelu.
1:14 Gusti Allah banjur ngandika, “Ing langit anaa pepadhangé sing misahaké rina lan wengi, sarta kanggo tengeran wiwitané dina, taun lan mangsa riaya manut prenataning agama.
1:15 Karo menèh padha dadia pepadhang ing langit lan madhangana bumi.” Banjur iya dadi mengkono.
selanjutnya ,ikuti link ini :Alkitab bahasa jawa sehari hari.
1:2 Bumi kaanané isih ora karu-karuwan, tur sepi banget. Salumahé bumi ketutupan banyu, mangka kaanané peteng ndhedhet. Déné Rohé Allah makarya ana ing sandhuwuré banyu.
1:3 Gusti Allah nuli ngandika, “Anaa padhang.” Banjur ana padhang.
1:4 Gusti Allah mirsani yèn padhang mau wis becik. Panjenengané nuli misah padhang karo peteng,
1:5 sing padhang diarani “rina”, sing peteng diarani “wengi”. Mengkono wis dadi soré lan ésuk; yakuwi dina kang kapisan.
1:6 Gusti Allah nuli ngandika, “Anaa penthèngan *penthèngan: cakrawala.* kang misahaké banyu dadi loro, ing panggonané dhéwé-dhéwé.” Banjur iya dadi mengkono.
1:7 Kaya mengkono Gusti Allah wus yasa penthèngan kanggo misahaké banyu sing ana sangisoring penthèngan karo banyu sing ana sandhuwuré penthèngan mau.
1:8 Penthèngan kuwi diarani “langit”. Mengkono wis dadi soré lan ésuk; yakuwi dina kang kapindho.
1:9 Gusti Allah banjur ngandika, “Banyu kang ana ing sangisoring langit padha nglumpuka dadi siji, supaya katona dharatané.” Banjur iya dadi mengkono.
1:10 Dharatan mau diarani “bumi”, lan klumpukané banyu diarani “segara”. Gusti Allah mirsani yèn kaanané wis becik.
1:11 Panjenengané nuli ngandika, “Bumi metokna tetuwuhan rupa-rupa, yakuwi thethukulan kang nuwuhaké wiji, lan wit-witan kang metokaké woh-wohan.” Banjur iya dadi mengkono.
1:12 Bumi metokaké tetuwuhan werna-werna, iya thethukulan sing nuwuhaké wiji, semono uga wit-witan sing metokaké woh-wohan. Gusti Allah mirsani yèn kuwi mau kabèh wis becik.
1:13 Mengkono wis dadi soré lan ésuk; yakuwi dina kang katelu.
1:14 Gusti Allah banjur ngandika, “Ing langit anaa pepadhangé sing misahaké rina lan wengi, sarta kanggo tengeran wiwitané dina, taun lan mangsa riaya manut prenataning agama.
1:15 Karo menèh padha dadia pepadhang ing langit lan madhangana bumi.” Banjur iya dadi mengkono.
selanjutnya ,ikuti link ini :Alkitab bahasa jawa sehari hari.
Tidak ada komentar:
Posting Komentar